วันพุธที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2554

โทษของการคิดอยู่แต่ในกรอบ

โทษของการคิดอยู่แต่ในกรอบ

ขณะที่ผมกำลังขับรถเดินทางไปจังหวัดลำปาง ซึ่งเป็นทางคดเคี้ยวบนเขาจะต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ ทันใดนั้นเองผมเห็นรถโผล่พ้นเหลี่ยมเขาซึ่งเป็นทางโค ้งวิ่งมาด้วยความเร็วลักษณะส่ายไปมา
แถมยังกินเลนเข้า มายังถนนฝั่งของผม ทำให้ผมต้องเบรกจนตัวโก่งพร้อมกับหักรถหลบลงไหล่ทาง คน
ขับเป็นผู้หญิงก่อนที่รถจะสวนกันเขาก็ชะโงกหน้าออกจากรถ
แล้วตะโกนด้วยเสียงดังว่า ' ควาย...ย...ย ' มันทำให้ผมโมโหมากจึงตะโกนสวนออกไปว่า ' อี...ค...ว...า...ย ' ขี่รถผิดกฎจราจรจนเกือบทำให้เกิดอุบัติเหตุไม่พอยังม าด่าเราอีก ยังดีนะที่เราด่ามันทันก่อนที่มันจะขับรถสวนพ้นไป มัวแต่นึกแค้นใจที่ถูกด่าอยู่นั้นทันทีที่ผมขับรถพ้น เหลี่ยมเขา ' เอี๊ยด...เอี๊ยด...โครม... ' รถผมก็ ชนควายเข้าอย่างจัง
(ที่จริงแล้วเขาไม่ได้ด่าเรา แต่เขาบอกเราว่ามีฝูงควายอยู่ข้างหน้า เพราะกรอบความคิดที่เกิดจากประสบการณ์ของเรา ทำให้เราเข้าใจผิดคิดว่าความหวังดีที่ เตือนให้ระวังเพราะมีควายอยู่ข้างหน้า กลายเป็นการ ถูกด่าว่าเป็นควาย) นี่คือโทษของการคิดอยู่แต่ในกรอบ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น